Rënia e lirë e kaluar tridhjetëvjeçare, në të cilën ne e gjejmë veten duke fluturuar si shoqëri, ka poshtëruar më së shumti arsimin dhe edukimin e të rinjve.

Slobodan Savović

Shpërbërja e RSFJ-së solli shpërbërjen e një sistemi të vlerave shoqërore me të cilin jetuan paraardhësit e rajonit të sotëm, i cili nuk është rikthyer as pas tridhjetë vjetësh. Historia e integrimit në BE të elitave aktuale politike është një alibi për paaftësinë e tyre për të ndërtuar vlera të reja sociale në Ballkan. Vlerat tona që Bashkimi Europian do t’i pranonte si të veta, me të gjitha dallimet e tij.

Rënia e lirë e kaluar tridhjetëvjeçare, në të cilën ne e gjejmë veten duke fluturuar si shoqëri, ka poshtëruar më së shumti arsimin dhe edukimin e të rinjve (të ardhmen tonë). Kjo gjithashtu ka kuptim sepse arsimi është arkitektura e çdo shoqërie. Margjinalizimi i profesionit arsimor është një fenomen endemik që manifestohet përmes gjendjes modeste financiare të edukatorëve, kurrikula joadekuate dhe tendencave të dhunës së bashkëmoshatarëve të rrezikshme për shoqërinë në tërësi. E gjithë kjo çon në poshtërimin e personalitetit dhe profesionit të Mësuesit. Forma përfundimtare e një sistemi të tillë të penguar arsimor janë të ashtuquajturit “profesorë të gatshëm”, të cilët janë aty për të ndriçuar mendjen e brezave të rinj në Ballkan.

Isha jashtëzakonisht me fat dhe i nderuar që më ftuan të punoja me të rinjtë dhe t’u jepja dritën e dijes dhe virtyteve. Çlirimi i të rinjve nga të gjitha prangat dhe barërat e këqija të injorancës dhe mungesës së edukimit, duke i mësuar ata të mendojnë vetë, është një shpërblim jetësor që ia vlen mundi i një edukatori.

Ka shumë pengesa në rrugën e rritjes së brezave të rinj. Koha në të cilën po rriten fëmijët tanë kërkon që ata të jenë pjesë e një turme, një grupi. Sistemi do t’i njohë vetëm si të tillë: individë të tjetërsuar në morinë e të njëjtëve.

Ndërsa rriten, atyre u imponohen vlera materiale dhe modele të lira. Në fillim në shkollë janë notat e mira, pastaj diploma në letër nga shkollat dhe fakultetet, një punë e marrë me lidhje dhe në fund kreditë bankare që në të ardhmen të ngecin në kurth nga makina, banesa… Funksioni pa përmbajtje është i imponuar. si model. Dhe siç u tha shumë kohë më parë, një grup njerëzish nuk kanë fytyrë, personalitet, përgjegjësi, vlera personale. Një grup është jashtëzakonisht i lehtë për t’u manipuluar, ai harron se çfarë është përfitimi dhe lumturia e tij. Sapo bëhemi statistikë në një grup, kemi zgjedhur të damkosemi dhe të tufojmë në stilolapsa, pavarësisht nëse janë kombëtare, fetare apo ndonjë tjetër. Dhe kjo, për fat të keq, ka qenë përditshmëria jonë për gati tridhjetë vjet.

Për të mos qenë profesorë të gatshëm zemrat e të cilëve janë në anën e gabuar të trupit, së pari duhet të njohim përgjegjësinë që mbajmë për të ardhmen e shoqërive tona. Arsimi është e vetmja mburojë dhe dritë që mund të kemi në jetë. Vetëm me dije mund të shpëtojmë veten si individë dhe njerëz të tjerë të lirë, të ndërtojmë vlerat tona që do të jenë kontributi ynë për këtë shoqëri dhe për të ardhmen e fëmijëve tanë.

Dija meriton një buzëqeshje, dhe injoranca meriton një tallje. Nuk ka rrugë tjetër.

 

Slobodan Savoviq, Drejtor i Përgjithshëm i Drejtorisë për Arsimin e Mesëm të Përgjithshëm, Arsimin Profesional dhe Mësimin gjatë gjithë jetës në Ministrinë e Arsimit të Malit të Zi