Blloqet e reklamave të jetës sonë po zgjasin në mënyrë të padurueshme, duke mos lënë vend për asgjë tjetër – pothuajse asnjë për vetë jetën.

Voja Zanetic

Një nga institucionet e mia të preferuara të jetës sonë shoqërore është tapeti i kuq. Yjet e filmit dhe medias ecin drejt, të ndarë nga gazetarët, fotografët dhe fansat që bërtasin, me shtylla dhe një kordon të trashë dekorativ. Zyrtarët shtetërorë gjithashtu ecin në rrugën e kuqe të ‘të jashtëzakonshmes’, të ndarë nga një orkestër me uniformë, një roje nderi dhe një flamur pothuajse mbi çdo gjë tjetër.

Duke marrë parasysh nevojën e natyrshme të njerëzve për të ndarë ‘sublimen’ nga ‘plebenjtë’, ky tekstil glorifikues ka një histori shumë të gjatë. Google thotë se tapeti i kuq u shtrua për herë të parë poshtë këmbëve të mbretit Agamemnon, në shfaqjen e Eskilit me të njëjtin emër. Në pikturat e Rilindjes, tapeti i kuq u pa në rrëzë të fronit dhe u përdor për herë të parë të ditëve moderne në 1821, kur u shkel nga Presidenti i SHBA-së James Monroe.

Dhe çfarë lidhje ka kjo me temën e sotme? Sot po trajtojmë influencerët dhe ndikimin e tyre tek ne të tjerët – të cilët nuk ndikojnë askënd, dhe më e keqja, nuk ndikojnë në asgjë… Ka një lidhje, më besoni. Durim, ju lutem.

* * * * *

Këto kohë hipermoderne karakterizohen kryesisht nga fakti se – me ndihmën e teknologjive të reja – të gjitha modelet tona të sjelljes shoqërore po riformohen dhe rinovohen. Dhe kështu, bota e mediave digjitale ka bërë vetëm një ndryshim formal në ambicien e përjetshme dhe universale njerëzore për të qenë më i spikatur se të tjerët: të shihet, dëgjohet, dhe mbahet mend më mirë se ekzemplarët e tjerë të llojit tonë. Të qenit “të parë” nuk ka qenë kurrë gjëja më e fundit, apo e fundit në listën e dëshirave njerëzore. Përkundrazi.

Mediat digjitale, si mjete të masivizimit ekstrem të çfarëdo qoftë ajo, e kanë bërë të realizueshëm synimin e të gjithëve për të qenë të njohur për të gjithë ne. Me shpenzimin adekuat dhe të konsiderueshëm të kohës së lirë, çdokush mund të jetë një medium. Dhe të gjithë mund të jenë dikush që “ndikon” në audiencën e tyre. Kjo rezulton në miliona ikona stili, ekspertë, mendimtarë, shpërndarës të njohurive të ndryshme, shpërndarës të të gjitha llojeve të rrëfimeve… Dhe të gjitha ato e bëjnë realitetin tonë të duket si një rrugicë e ngushtë e Jeruzalemit, nga versioni i Monty Python për historinë e kohës së Krishtit. Rrugicat janë të stërmbushura me Profetët e diskutueshëm, të cilët në një lloj manifestimi tregu, përpiqen të gjejnë sa më shpejt Kopenë e tyre, derisa të na arrijë Fundi i botës. Dhe është mu afër qoshes.

Në këtë konkurs modern në profecinë digjitale, disa pjesëmarrës janë më të suksesshëm se të tjerët. Disa nga më të suksesshmit, falë përmbajtjes interesante që ofrojnë për tufën e tyre digjitale, si dhe numrit të ndjekësve që tërheqin në atë mënyrë, mbajnë titullin influencer tërheqës. Pra, nën këmbët e tyre dixhitale të padukshme, fillon të zbërthehet tapeti i kuq digjital, po ashtu i padukshëm, duke i ndarë nga ne të tjerët, jo-influencerët e vdekshëm. Rezultati i gjithë kësaj është se ka gjithnjë e më shumë nga këta tepete, gjithnjë e më shumë nga ata që shihen, dhe popullariteti është bërë aq masiv sa po i afrohet kufijve të asaj që është e durueshme.

Nuk është e lehtë t’ju mbash mend të gjithëve ju të paharrueshmit!

* * * * *

Ndikuesit digjitalë dhe përmbajtja e tyre mediatike padyshim që arrijnë shumë prej nesh. Pastaj: yjet e estradës, artistët, atletët, shefat e kuzhinës, politikanët (lloj i veçantë kuzhinierësh), dhe së fundmi, mjekë dhe humoristë – këto masa njerëzish janë një shtesë e një grumbulli gjërash që përpiqen të ndikojnë tek ne. Dhe si pjesë e paketës, ka gjithçka tjetër që dëshiron të përfitojë nga fama e saj: markat, produktet, shërbimet, ideologjitë, korporatat, fetë… Dhe në këtë mënyrë, blloku reklamues i jetës sonë bëhet i padurueshëm i gjatë, duke mos lënë asnjë hapësirë për çdo gjë tjetër – pothuajse asnjë për vetë jetën. Në këtë bollëk të “ndikimit”, problemi nuk është më nëse influencerët – digjital, analog, fitimprurës apo çfarëdo tjetër – janë pak apo shumë ndikues, por çfarë gjëra të tjera kanë pushuar së na ndikuari dhe prekuri ne. Epo, le të rendisim të paktën një pjesë: arsimin, njohurinë, ekspertizën, informacionin, solidaritetin… Ka shumë gjëra që nuk i japim më hapësirë në tapetin e kuq dhe kushedi se që kur ka ndodhur kjo.

Dhe këtu nuk mund të ndikojmë më.