Afërsia jonë janë qytetarët, miqtë, kolegët, diversiteti, gëzimi, bukuria natyrore, forca, madje edhe ekzagjerimi, që nuk bën dëm dhe është i shkëlqyeshëm për shaka

Zvezdana Kovač

Ndër të tjera jemi edhe adhurues të mëdhenj të përvjetorëve në afërsinë tonë, ndaj po të mundoheshim mjaft mund të themi se këtë vit festojmë dhjetëvjetorin e Vicinity. Të mos harrojmë se “Vinicity” u shfaq në fakt 11 vite më parë, si një projekt pilot. Ju tashmë dini gjithçka për ne, dhe nëse nuk e dini dhe jeni të interesuar, mund të gjeni gjithçka në këtë portal, kështu që unë nuk do të hyj në këtë.

Pavarësisht jubileut, po kujtoja fillimet dhe kujtova një episod ilustrativ të ekipit që po lansonte projektin në atë kohë. Ne kishim një emër, Okruženje, por ai duhej të përkthehej edhe në anglisht – për ata që nuk flasin asnjë nga 3 gjuhët e afërsisë (në këtë rast, e ashtuquajtura BP6), dhe për ata që donim t’i tregonim se jo të gjithë në këtë rajon janë të prirur për shpërthime larg vlerave thelbësore demokratike. Tregojmë se kemi mirëkuptim dhe ndjeshmëri, dhe aftësi për të gjykuar se çfarë është e mirë për njerëzit, jo për anëtarët e një kombi dhe feje.

Përkthimi doli të ishte një sfidë, pavarësisht se kishim tre kolegë në zyrë, gjuha amtare e të cilëve ishte anglishtja. Lagje? Është, por nuk është vetëm një lagje. Mjedisi? Është diku në mes, por përsëri jo plotësisht. Rrethi? Është një lloj rrethi, por duket klaustrofobik… Dhe pastaj erdhëm në “Vicinity”- një fjalë që do të thotë afërsi, fqinjësi. Kjo eshte!

Në fund të këtij sezoni, u sugjerova redaktorëve nga të gjitha vendet, kolegëve të mi, të shkruanin diçka për këtë temë – cila është gjëja e parë që ju vjen në mendje kur thoni fjalën afërsi dhe pse afërsia është e rëndësishme. Pastaj e gjeta veten përballë të njëjtës detyrë. I shkrova menjëherë fjalët e mia, asociacionet e para që më erdhën në mendje pikërisht atëherë, pa u menduar shumë. Kam shkruar: ankth, kufizime, kufizime. Isha e tmerruar! Ndër të tjera, sepse kjo është krejtësisht e kundërta e asaj se sa besoj se jam e lirë, sa e dua këtë hapësirë, sa e përjetoj si timen, pavarësisht se në cilën pjesë të afërsisë jam në një moment të caktuar; është krejtësisht e kundërta e asaj që duhet të thotë ky projekt, çfarë duam të shmangim me të dhe mesazhit që duam të dërgojmë.

A është afërsia jonë, të cilën ne shpesh e quajmë rajon (Ballkani, Ballkani Perëndimor, Europa Juglindore…) e shqetësuar, e kufizuar dhe e shtrënguar? Duket se elitat tona politike bënë një punë të mirë për ta bërë nënndërgjegjen time të më tregonte se çfarë po mendoja në këtë test të rastësishëm vetë-psikologjik.

Ato shoqata duhet të kenë qenë të parat që më kanë ardhur në mendje, sepse portali Vicinity është nën sulme të përhershme hakerësh tash e një muaj. Nuk donim të besonim se ishim objektiv, por duket sikur ishim. Kë po shqetësojmë dhe pse?!

Ndoshta shoqatat janë të tilla sepse kur kthehem në Malin e Zi nuk shoh qytetarë, por malazezë, serbë, shqiptarë, boshnjakë… Sepse në Serbi ku jetoj unë shoh patriotë dhe tradhtarë vendas. Subjektet në Bosnje dhe Hercegovinë, teprica e entuziazmit dhe mungesa e veprimit në Shqipëri, europianët e tradhëtuar në Maqedoni dhe rajonin tonë në miniaturë në Kosovë. Por, Vuçiqi, Rama, Gjukanoviq, Gruevski, Dodik dhe Kurti nuk janë afërsia jonë. Afërsia jonë janë qytetarët, miqtë, kolegët, diversiteti, gëzimi, bukuria natyrore, forca, madje edhe ekzagjerimi, që nuk bën dëm dhe është i shkëlqyeshëm për shaka. Është afërsia, fqinjësia.

Le të kemi një jubile të gëzueshme, qoftë një apo jo, me një mesazh për liderët se është detyra dhe roli i tyre vendimtar të njohin mesazhet nga afërsia ose nga “Vicinity” për të çliruar veten nga ndjenja e ankthit, kufizimit dhe kufizimit. Por, nuk varet gjithçka nga politikanët, disa gjëra varen edhe nga ne.

 

Zvezdana Kovač, sekretar i përgjithshëm i Lëvizjes Europiane në Serbi dhe redaktor i “Vinicity”