Nëse do të kërkonim një slogan për KPE-në, “Më mirë se asgjë” do ta bënte punën në Ballkanin Perëndimor.

Voja Žanetić

Para se të fillojmë të shqyrtojmë çështjet që kanë të bëjnë me komunitetin politik europian, e cila është tema e numrit të sotëm të Vicinity, do të doja të ndaja një përvojë personale të blerjes së një makine. Gjithçka do të ketë kuptim në fund.

* * * * *

Kështu, gjatë një turneu në një sallë ekspozite makinash, u ula në një model që dukej edhe i pranueshëm dhe i përballueshëm. Por edhe të ulesha ishte mjaft e vështirë, sepse timoni më goditi pa mëshirë gjunjët.

“A mund të ngrihet disi kjo?” E pyeta me dhimbje shitësen miqësore të modeleve të reja të makinave.

“Jo zoteri. Ngritja e timonit nuk përfshihet në paketën bazë.”

“Dhe a mund të ulet sedilja?” – I dhashë me kujdes sinjalet se do të ishte shumë e vështirë të dilja nga makina, timoni i së cilës nuk më lejonte të lëvizja më këmbët.

“Fatkeqësisht jo. Ju gjithashtu do të duhet të shtoni nga paketa bazë për këtë.”

E keni marrë me mend, nuk kam blerë asnjë paketë të makinës. Megjithatë, arrita të dal prej saj, dhe gjunjët e mi kanë ende dhimbje.

* * * * *

Rastet e “modeleve bazë” nuk janë të reja në letërsinë humoristike. Art Buchwald, satiristi i vjetër dhe i mrekullueshëm amerikan, shpjegon në një nga tregimet e tij se paketa bazë e pishinës së oborrit të pasmë nënkupton një vrimë në formë të çrregullt dhe se gjithçka tjetër duhet paguar ekstra. Bordi i zhytjes është më i shtrenjti. Por për të kuptuar pse, është e nevojshme të lexoni historinë, spoilerët nuk janë në rregull. Dhe diçka duhet thënë për komunitetin politik europian – KPE që këtu e tutje.

Sipas shembujve të paraqitur deri më tani, KPE mund të shihet nga një laik si Bashkimi Europian në “paketën e tij bazë”. Kjo do të thotë se vendet anëtare të KPE-së janë pjesë e diçkaje që, siç u përpoqën të shpjegonin mediat, “nuk është një organ i institucionalizuar që do të kishte një sekretariat apo përfaqësues të tij, por është një platformë për dialog”. Pra, në këtë kuptim, pavarësisht nga kuptimi, Bashkimi Europian vuri në dukje se nuk është organizatori i takimit të parë të KPE në Pragë, por se është vetëm një “lehtësues”. Kjo fjalë e fundit, mendoj, duhet të nënkuptojë “organizator”, por versioni bazë i paketës. Kush e di.

Kuptimi bazë i paketës së KPE-së na lejon gjithashtu të kuptojmë se ata që hyjnë në KPE nuk janë të detyruar të bëjnë gjërat për të cilat nuk janë (më ose ende) anëtarë të Bashkimit Europian; por ato janë ende, në një farë mënyre, të përfshir ë në Europë. Turqia, Ukraina, Britania e Madhe dhe çdo tjetër, plus kjo pjesë e Ballkanit (Perëndimor): të gjithë ata që janë gjeografikisht në gjendje ta konsiderojnë veten si Europë (përveç, për momentin, kuptohet, Rusia dhe Bjellorusia) do të mund të kenë një opinion për çështje që janë të rëndësishme për të njëjtën Europë. Pa përfshirë, natyrisht, pyetjet financiare në lidhje me buxhetin e BE-së, pyetjet në lidhje me pajtueshmërinë ligjore dhe disa të tjera.

* * * * *

Aq sa mund të kuptohet nga shumë pak që është përcaktuar qartë dhe publikisht, nëse do të kërkonim një slogan për KPE-në, “Më mirë se asgjë” do ta bënte punën në Ballkanin Perëndimor. Sepse, në kuptimin klasik, KPE nuk është një lob i zgjeruar për ata që duan të anëtarësohen në BE, i cili do të shërbente për të qenë një vend për t’u ulur derisa ata presin. Jo, është një vend “platformë” që u mundëson vendeve kandidate për anëtarësim në BE të kenë kontakt me BE – KUR TASHME PO PRESIN. Nuk eshte se nuk ka diference dhe nuk eshte se eshte i vogel. Dhe nuk eshte se nuk eshte pak me mire. Dallimi mes asgjësë dhe dickaje do të percaktohet nga Ballkani Perëndimor dy herë ne vit, si shumë herë kur KPE është planifikuar të mblidhet.

Dhe së fundi: ajo që la përshtypjen më të fortë vizuale nga takimi i Pragës ishte tapeti i kuq i madh, mbi të cilin një bandë thuajse e pafund zyrtarësh europianë shkeli për një kohë të gjatë. Dhe gjëja e parë që mund t’i vijë në mendje një vëzhguesi me atë rast është nevoja për të shkundur pluhurin nga ai tapet, pasi Europa të largohet.

Mbi atë pluhur europian dekadash, një herë tjetër.