Иако ставовите за европската иднина на Албанија немаат многу нијанси во рамките на целиот спектар на албанската политика, ставовите околу односите на Албанија со земјите од регионот создаваат поделби.

Сами Неза

Десничарскиот политички спектар во Албанија е составен од голема централно-десничарска партија, Демократската партија, и неколку мали десничарски партии со мало влијание врз албанската политика и со релативно лош политички начин на размислување.
Во однос на интеграцијата на Албанија и европската иднина на земјата, десничарските партии немаат друга опција освен официјалната, односно тоа што го артикулираат владите; тие се за евроинтеграција на Албанија и сметаат дека членството на земјата во Европската унија е важно да се случи што е можно поскоро.

Демократската партија, која е и најголемата десничарска партија во земјата, има иста линија со левичарските партии за европската иднина на земјата и заедно ја претставуваат определбата на речиси 90% од албанските граѓани кои ја гледаат земјата во рамките на ЕУ во блиска иднина, покажуваат разните истражувања.

Нема партии од типот на Националниот фронт на Марин Ле Пен во Албанија кои артикулираат против заедничките европски политики, партии со ставови како унгарскиот премиер Фидес, потоа Виктор Орбан кој ја гледа ЕУ како опција, но не и како стандард што треба да се следи, или националистичките партии во Србија, Црна Гора или Босна, кои не ја гледаат иднината на своите земји од ЕУ, шират пропаганди против Брисел, НАТО, а некои од нив имаат политички сојузи и се спонзорирани од сегашниот режим во Русија или инспирирани од московскиот путинизам.

Албанија нема такви примери во албанската политика, напротив, десницата смета дека темпото кон евроинтеграцијата на Албанија е бавно поради левичарските влади кои ја водат земјата 9 години, високото ниво на корупција, бавните реформи во економијата и во администрацијата, компромитирањето на реформите во правосудството или недостатокот на независност на медиумите.

Иако ставовите за европската иднина на Албанија немаат многу нијанси во рамките на целиот спектар на албанската политика, ставовите околу односите на Албанија со земјите од регионот создаваат поделби.

Десничарските партии во Албанија ја критикуваат „Отворен Балкан“, политичка и економска иницијатива преземена од владите на Албанија, Србија и Северна Македонија во 2019 година, која остана дефицитарна бидејќи Косово, Црна Гора и Босна не се приклучија на иницијативата.

Десницата во Албанија се придржува до ставот дека Отворениот Балкан поддржува српска доминација во регионот и како таков оди во спротивност со интересите на Албанија. Исто така, десницата се залага за поголемо зближување на Албанија и Косово, но секогаш нагласувајќи унија во рамките на ЕУ.

Партијата за правда, интеграција и единство (ПДИУ), мала националистичка партија, бара признавање на имотот за етничката Камска заедница протерана од нејзините земји во северозападна Грција (Камери – албанското име на покраината) до 1945 година од минатиот век, и можност за враќање на Камите во нивните земји. Но, ова барање што го имаат кон грчката држава не го намалува нивниот проевропски став, додека Грција, земја членка на ЕУ, досега ги негира нивните барања.

Општо, ендемската корупција во Албанија влијае врз политичките елити, без разлика дали се на власт или не. Ова, исто така, доведе до слабеење на политичкиот идентитет на проактивните партии во Албанија, вклучително и големите партии како што е Демократската партија, втора по големина во земјата. Таквата ситуација ја замати идеолошката граница меѓу левицата и десницата во земјата.

 

Сами Неза, новинар и политички аналитичар во печатени и телевизиски медиуми, докторирал во областа на медиумите, граѓански активист